lievelingetjes

natuurlijk zijn alle kinderen op Kibowa allemaal even leuk, lief en schattig. en het liefst wil ik ze natuurlijk allemaal mee naar huis nemen. en ik weet dat het niet mag, en ik weet dat het niet hoort, maar het gebeurt toch. je krijgt je lievelingetjes. het zijn de kindjes net even een slagje leuker, liever en schattiger zijn dan alle anderen, en daardoor een plekje in je hart veroveren. hieronder een korte introductie met mijn lievelingetjes;

Houseini, oftewel Seini (spreek uit sennie). my all-time-favorite. als ik er eentje mee naar huis kon nemen, was hij het geweest. hij is net 6 jaar, klein genoeg om in mijn koffer te passen, en groot genoeg om voor zichzelf te zorgen. hij heeft de meest prachtige ogen, is verlegen, maar spontaan genoeg om in je armen te rennen, licht genoeg om op je schouders te zetten, en door de lucht te zwieren. hij draagt altijd (maar dan ook echt altijd) zijn spider-man-muts, waar niemand aan mag komen. vaak heeft hij daar ook een oranje, veels te grote, sweater onder aan, wat het aaibaarheidsgehalte nog groter maakt. helaas ben ik niet de enige fan van Seini... Rebecca (overigens ook heel schattig) is ook zeer van hem gecharmeerd. en zo komt het, dat ik nu in een hevige concurrentiestrijd verwikkeld ben, met een meisje van nog geen 6 jaar oud, en het erge is, ik leg het af! hoe leuk ik ook met Seini aan het spelen ben, zodra Rebecca met haar bambi-ogen om het hoekje komt kijken, gaat al zijn aandacht naar haar en ben ik out the picture. dus glimlach ik vriendelijk mee wanneer alle andere volunteers opmerken dat Rebecca en Seini zo schattig zijn samen, maar ondertussen moet ik met pijn in mijn hart aanzien, dat zijn hart al vergeven is...

Nora. iedereen is fan van Nora. ze is het jongste meisje op Kibowa, en was heeel verlegen in het begin, maar dankzij haar populairiteit bij daadwerkelijk iedereen, is van die verlegenheid weinig meer te merken. ze maakt zonder aanleiding de meest vreemde geluiden, en als ze boos is, dan hoest ze in je gezicht. maar meestal is ze hartstikke vrolijk en wil ze op je schouders zitten en wakawaka van Shakira zingen, of (samen met Junior) in the jungle. ze zorgt heel goed voor zichzelf, en smeert zichzelf 2 maal daags in met vaseline, waardoor ze echt een babyzacht huidje heeft. ze helpt altijd met het wassen en vouwen van de kleren, en kan ab-so-luut niet tegen kietelen! ik ken niemand die niet gevallen is voor Nora's charmes, en ik zal haar heel erg missen als ik weg ben.

Adili. 7 jaar, en eigenlijk helmaal niet schattig. zijn beste vriend is Josephoe, in de klas zijn deze twee heel fanatiek, ze zijn de enigen die al optelsommen kunnen maken. maar als Adili niet in de les zit, dan heeft hij ruzie. hij is een behoorlijk vechtersbaasje, en merendeel van de tijd ben ik bezig om hem bij andere uit de buurt te houden, waarom hij dan zo leuk is? al de problemen die hij veroorzaakt vergeet je direct weer als hij alleen is. hij voert hele toneelstukjes op met een stukje hout, en maakt dat we met alle volunteers dubbel liggen om zijn immitatie van een van ons. hij is dol op foto's nemen, en een van de weinige kinderen die ook echt voorzichtig omgaat met je camera, maar als je niet oppast, dan loopt hij zo weg in je schoenen, en probeer ze dan nog maar eens terug te krijgen!

dat zijn ze dan, mijn lievelingetjes. nouja, eigenlijk heb ik er nog meer. neem nou Ali, met zijn luie oog en onderbeet. hij is zo lelijk maar ook zo schattig! altijd vrolijk en hij probeert altijd de veters van je schoenen los te maken. of Fatima, die altijd een zakje met melkpoeder meeneemt, en dat droog opeet, waardoor haar hele gezicht altijd onder zit. en dan heb je nog dat andere meisje. niemand weet hoe ze heet omdat ze zo stil is, maar ze draagt altijd een wit hoedje en kijkt je vol bewondering aan met haar grote ogen. en.. en.. en..

achja, lievelingetjes. je krijgt ze nu eenmaal. maar dat neemt absoluut niet weg dat ze allemaal stuk voor stuk leuk zijn! ik ga ze echt allemaal heel erg missen als ik weer in Nederland ben! ik merkte het al op de safari, en op Zanzibar, ik miste ze! gelukkig heb ik nog een maand! een maand waarin ik nog eindeloos met ze kan spelen, en ze probeer mijn naam goed uit te laten spreken, een maand lang, waarin we gewoon vergeten dat ik ze daarna waarschijnlijk nooit meer zal zien.

pattyscore: 7